گفتار هشتم: ویژگی های کتب الاهی و آخرین آن ها قرآن کریم 

      در زیر بر اساس کلام الهی قرآن عظیم به برخی ویژگی های کتب حضرتش جل عظمته اشاره می شود. چه آن که بی هیچ شک و یا تردیدی در برآورده نمودن هدف تحقیق همانطور که در بالا رفت، بطور وصف ناپذیر موثر می باشد، همانگونه که در ارتباط با سایر موضوعات اینگونه است، زیرا که قرآن « تبیانا لکل شیئ» یعنی شرح کاملی برای هر چیزی و موضوعی است: «... وَنَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ تِبْیَانًا لِکُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ (89) نحل ».

1)      تورات ^[1]  

 الف)  این که این کتاب امام و رحمت است :«وَمِنْ قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَذَا[2] کِتَابٌ مُصَدِّقٌ لِسَانًا عَرَبِیًّا لِیُنْذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَى لِلْمُحْسِنِینَ (12) احقاف.».  و بدینگونه است در این زمینه آیه ی 17 سوره ی هود.

 ب ) این که تورات برای مردم نور و هدایت است : « وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَیْءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْکِتَابَ الَّذِی جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ کَثِیرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلا آبَاؤُکُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ (91) انعام ». و همینطور است دراین رابطه آیه ی 44 سوره ی مبارکه مائده.

پ ) این که تورات، هدایت برای بنی اسراییل است « وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ فَلا تَکُنْ فِی مِرْیَةٍ مِنْ لِقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِی إِسْرَائِیلَ (23) سجده » و همینطوراست آیه ی 2 سوره ی اسراء. در این زمینه.

ت ) اینکه کتاب تورات، شرح و بیان کاملی برای هر چیز و هدایت و رحمت است برای ایمان به لقاء خداوندی: « ثُمَّ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِی أَحْسَنَ وَتَفْصِیلا لِکُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ (154)انعام با توجه به آیات 155 – 160).

2)      انجیل[3]  

الف) این که این کتاب یعنی انجیل مصدق آنچه است که از تورات میان دستانش می باشد و نیز هدایت و نور و رهنمود و اندرز برای پرهیزگاران می باشد و لذا اهل انجیل باید براساس آن حکم کنند تا از تباهکاران نباشند : « وَقَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَیْنَاهُ الإنْجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِینَ (46)وَلْیَحْکُمْ أَهْلُ الإنْجِیلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِیهِ وَمَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (47) مائده ضمن توجه به آیات 42-50 ». و بدینگونه است در این رابطه آیه ی 50 سوره ی مبارکه ی ال عمران با نظر داشت آیات 42- 63 .

ب ) انجیل؛  تصدیق کننده ی آنچه از تورات که میان دست او – عیسی- بوده و  بشارت دهنده به پیامبر خاتم ص : « وَإِذْ قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُبِینٌ (6) صف با نظر داشت آیات 5 – 14»